- wrzaskliwy
- прил.• буйный• бурный• визгливый• крикливый• шумливый• шумный• яркий* * *wrzaskliw|y\wrzaskliwyi, \wrzaskliwyszy крикливый+
krzykliwy
* * *wrzaskliwi, wrzaskliwszyкрикли́выйSyn:
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
wrzaskliwy
Смотреть что такое "wrzaskliwy" в других словарях:
wrzaskliwy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, wrzaskliwywi, wrzaskliwywszy {{/stl 8}}{{stl 7}} skłonny do robienia wrzasku; brzmiący głośno, nieprzyjemnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wrzaskliwa czapla. Wrzaskliwy dzieciak. Wrzaskliwy głos. Wrzaskliwa muzyka. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wrzaskliwy — wrzaskliwywi, wrzaskliwywszy 1. «skłonny do robienia wrzasku; zachowujący się hałaśliwie, krzykliwie; hałaśliwy, krzykliwy, wrzeszczący» Wrzaskliwe ptactwo. Wrzaskliwi biesiadnicy. 2. «zbyt głośno brzmiący; rozdzierający uszy, przenikliwy»… … Słownik języka polskiego
jazgotliwy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, jazgotliwywi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} skłonny do reagowania na wszystko jazgotem; krzykliwy, hałaśliwy, wrzaskliwy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jazgotliwa teściowa. Jazgotliwe… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bęben — m IV, D. bębenbna, Ms. bębenbnie; lm M. bębenbny 1. «perkusyjny instrument muzyczny, złożony z korpusu rezonansowego i jednej lub dwu membran» Warkot, łomot, dudnienie bębnów. Grać na bębnie w orkiestrze. Wybijać takt na bębnie. 2. B.=D. pot. «o… … Słownik języka polskiego
hałaśliwy — hałaśliwywi, hałaśliwywszy «powodujący, robiący hałas, pełen hałasu, skłonny do robienia hałasu; głośny, zgiełkliwy, krzykliwy, wrzaskliwy» Hałaśliwa maszyna. Hałaśliwy śmiech. Hałaśliwa publiczność. Hałaśliwi goście. Najhałaśliwsza część miasta … Słownik języka polskiego
krzykliwy — 1. krzykliwywi «skłonny do krzyku; hałaśliwy, wrzaskliwy, głośny» Krzykliwa rozmowa. Krzykliwy dzieciak. 2. «zwracający uwagę zwykle jaskrawością, złym doborem barw, ekscentrycznością» Krzykliwy krawat. Krzykliwe zestawienie kolorów. 3. zool.… … Słownik języka polskiego
motłoch — m III, D. u, blm pogard. «tłum ludzi zachowujących się niekulturalnie, wywołujących awantury; hołota» Wrzaskliwy, rozwydrzony motłoch … Słownik języka polskiego
wrzaskliwość — ż V, DCMs. wrzaskliwośćści, blm rzecz. od wrzaskliwy (tylko w zn. 1 i 2) a) w zn. 1: Wrzaskliwość dzieciarni. b) w zn. 2: Wrzaskliwość muzyki … Słownik języka polskiego
hałaśliwy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, hałaśliwywi, hałaśliwywszy {{/stl 8}}{{stl 7}} robiący hałas, zakłócający spokój nieprzyjemnymi, głośnymi dźwiękami; głośny, zgiełkliwy, krzykliwy, wrzaskliwy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Hałaśliwy motor. Hałaśliwa muzyka … Langenscheidt Polski wyjaśnień
krzykliwy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, krzykliwywi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} skłonny do krzyczenia, głośny; hałaśliwy, wrzaskliwy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Krzykliwa dziewczyna. Krzykliwa rozmowa. Krzykliwe zachowanie … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wrzaskliwość — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. wrzaskliwośćści, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. wrzaskliwy: Wrzaskliwość ptactwa, muzyki. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
